U kent waarschijnlijk wel het ‘langstlevende testament’. Bij het overlijden van de eerste ouder erft de langstlevende alle bezittingen en houden de kinderen hun erfdeel tegoed. Zij kunnen hun erfdeel nog niet opeisen. Zo wordt de langstlevende ouder beschermd. De langstlevende krijgt daardoor wel een schuld aan de kinderen.
Sinds 2003 geldt deze regeling ook voor echtparen (gehuwd of geregistreerd als partner) die geen testament hebben gemaakt.

De langstlevende ouder kan interen op het vermogen. Bijvoorbeeld vanwege de kosten van verzorging. Ook is het mogelijk dat er vermogen is weggeschonken. Daarnaast is in veel testamenten bepaald dat de kindsdelen aangroeien met rente, waardoor de schulden van de langstlevende aan deze kinderen steeds groter worden.
Het gebeurt daardoor steeds vaker dat de langstlevende ouder op het moment van overlijden niet meer genoeg vermogen heeft om de schuldig gebleven erfdelen te kunnen uitbetalen. De nalatenschap is dan negatief. Er is namelijk méér verschuldigd aan de kinderen dan dat er nog in de pot zit.

Als de langstlevende ouder niet dezelfde personen als erfgenaam heeft dan wordt dit een probleem. Bijvoorbeeld als er een nieuwe partner is, als er kinderen bij meerdere partners zijn, of als de langstlevende later een kind onterft.
De kinderen van de eerste ouder moeten nog worden uitbetaald. Als er ‘te weinig in de pot zit’ zijn de erfgenamen van de langstlevende met hun eigen vermogen aansprakelijk voor het tekort. Zij moeten de erfenis dan beneficiair aanvaarden of verwerpen om te voorkomen dat zij uit eigen zak moeten bijbetalen. Kijk in die situatie dus uit dat u niet zomaar de erfenis zuiver aanvaardt!

mr. Floris van Hal
Notariskantoor Teeuwen te Boxmeer