Veel mensen hebben een levensverzekering. Dit noemt men ook wel een overlijdensrisicoverzekering. De belangrijkste reden voor het afsluiten van zo’n verzekering is om je partner of kinderen bij overlijden financieel goed achter te laten.
Als er een gezamenlijke hypotheekschuld is, dan worden er vaak over en weer verzekeringen afgesloten. Als één van beiden overlijdt keert de verzekering een bedrag uit waarmee (een gedeelte van) de hypotheekschuld wordt afgelost. Hierdoor wordt de hypotheeklast lager. Als het inkomen van de overleden partner wegvalt kan de ander, dankzij de lagere lasten, toch in de woning blijven wonen.

Wat veel mensen niet weten is dat de uitkering uit deze verzekering niet automatisch naar hun erfgenamen gaat. In de verzekeringspolis wordt namelijk bepaald wie begunstigde is van de verzekering. De begunstigde in de polis heeft recht op uitkering uit de verzekering. De begunstigde is niet automatisch erfgenaam. Een testament bepaalt wie erfgenamen zijn. Als er geen testament is dan bepaalt de wet wie de erfgenamen zijn.

Waarom is dit onderscheid van belang? In de wet staat dat alle bezittingen en schulden van de overledene naar de erfgenamen gaan. De erfgenamen erven dan bijvoorbeeld ook de hypotheekschuld. Als degene die de uitkering krijgt (begunstigde) niet dezelfde is als degene die de schulden erft (erfgenaam) dan ontstaan er problemen.
Het gebeurt regelmatig dat de begunstigde in de polis niet de erfgenaam is. Bijvoorbeeld omdat na een scheiding vergeten is om de begunstiging aan te passen.

Ook als in de polis staat dat ‘de erfgenamen’ begunstigden zijn kan het misgaan. In de polisvoorwaarden staat wie als erfgenamen worden aangemerkt voor de verzekering. Meestal zijn dit de erfgenamen die in ‘standaard’ gevallen door de wet als erfgenaam worden aangewezen. Als in een testament andere erfgenamen zijn aangewezen dan de ‘standaard’ wettelijke erfgenamen kan de uitkering dus nog steeds bij de verkeerde personen terecht komen. Bijvoorbeeld als een kind is onterfd.
In sommige gevallen kan de verzekerde het beste zichzelf aanwijzen als begunstigde. Dit noemt men ook wel de 'blanco polis’, omdat er geen andere begunstigde worden genoemd. De uitkering gaat dan naar degenen die daadwerkelijk erfgenamen zijn van de overledene.
Bij de aanwijzing van de begunstigde kunnen ook nog belastinggevolgen een rol spelen.

Heeft u een levensverzekering? Kijk dan eens of uw situatie niet is veranderd en of de begunstiging nog steeds klopt.

mr. Floris van Hal
Notariskantoor Teeuwen te Boxmeer